Βάση δεδομένων ψηφιοποιημένων αντικειμένων

Φωτογραφική Μηχανή Olympus E-1

Φωτογραφική Μηχανή Olympus E-1
Η Olympus E-1 ήταν η πρώτη ψηφιακή μονοοπτική reflex (DSLR digital single lens reflex) με δυνατότητα αλλαγής φακών. Ήταν η μηχανή, που ουσιαστικά οδήγησε την  επαγγελματική φωτογραφία από την κλασική εποχή των 35 mm στην ψηφιακή. 
Πριν την Ε-1, οι SLR μηχανές χρησιμοποιούσαν μεν ψηφιακό αισθητήρα, αλλά τα υπόλοιπα εξαρτήματα τους προερχόταν από το χώρο των 35mm - που απλά προσαρμοζόταν στο ψηφιακό αισθητήρα. Το πιο σημαντικό εξάρτημα ήταν οι φακοί, που ουσιαστικά ήταν οι ίδιοι των 35 mm. Όμως ο ψηφιακός αισθητήρας είχε διαστάσεις πολύ μικρότερες από την σχηματιζόμενη εικόνα. Αυτό δημιουργούσε προβλήματα καθώς ο αισθητήρας δεν μπορούσε να καλύψει όλη την έκταση της εικόνας -δεν ήταν full frame. Σε αυτό το σημείο επικεντρώνεται η καινοτομία της Olympus: Κατασκεύασε φακούς που σχημάτιζαν εικόνες σχεδόν ίδιου μεγέθους με τον αισθητήρα. Καθώς η εικόνα ήταν αισθητά μικρότερη –είχε περίπου τη μισή διαγώνιο σε σχέση με των 35 mm-, οι νέοι φακοί ήταν μικρότεροι άρα και ελαφρύτεροι, για την ίδια γωνία λήψης. 
Το επόμενο βήμα ήταν η επικοινωνία των φακών με τη μηχανή και η εκτέλεση εντολών. Όλοι οι χειρισμοί στο σώμα της μηχανής (προγράμματα φωτογράφισης, ζουμ κλπ), καθώς και τα στοιχεία από τον αισθητήρα κατέληγαν στον επεξεργαστή (CPU) της μηχανής.  Για την λήψη φωτογραφίας θα έπρεπε κάποιες εντολές από τον επεξεργαστή της μηχανής να εκτελεστούν από τον φακό. Έτσι, τοποθετήθηκε δεύτερος επεξεργαστής (CPU) στον φακό, που ήταν σε συνεχή επικοινωνία με τον επεξεργαστή του μηχανής. 
Καθώς η μηχανή είχε σχεδιαστεί για να αλλάζει φακούς, θα έπρεπε ο κάθε νέος φακός να έχει αντίστοιχο επεξεργαστή και να συνδέεται με κατάλληλο τρόπο στη μηχανή ώστε να εξασφαλίζεται η επικοινωνία ανάμεσα στο φακό και στη μηχανή (lens mount). Μέσω της σύνδεσης θα παρεχόταν και η απαραίτητη ηλεκτρική ενέργεια για τη λειτουργία του φακού. 
Όλα τα παραπάνω οδήγησαν στην πρώτη ψηφιακή SLR με δυνατότητα εναλλαγής φακών. Το καινούριο σύστημα καταγραφής εικόνας, που συνιστούσαν ο αισθητήρας CCD (που είχε ήδη κατασκευάσει η Kodak), οι νέοι μικρότεροι φακοί, οι επεξεργαστές, τα πρωτόκολλα επικοινωνίας και τέλος ο τρόπος σύνδεσης των φακών στη μηχανή, ονομάστηκε τέσσερα τρίτα (4/3) ή "E-System". 
Ένα επίσης σημαντικό στοιχείο ήταν ότι οι προδιαγραφές ήταν στη διάθεση του κάθε κατασκευαστή που ήθελε να παράγει φακούς, ή μηχανές. Σύντομα κυκλοφόρησαν πολλοί φακοί συμβατοί με το σύστημα 4/3.
Η Olympus E-1 ήταν η πρώτη με το σύστημα 4/3 ή “E-System” όπως το αναφέρει η Olympus. Τα πλεονεκτήματα ήταν το μικρότερο βάρος, ο μικρότερος όγκος λόγω του νέου συστήματος. Το σώμα κατασκευάστηκε από κράμα μαγνησίου έτσι ώστε να εξασφαλίζει προστασία από την υγρασία, την σκόνη και άλλους περιβαλλοντικούς παράγοντες. Τοποθετήθηκε ειδικός μηχανισμός, ο “SuperSonic Wave Filter” που απομάκρυνε τη σκόνη από τον αισθητήρα σε κάθε ενεργοποίηση της μηχανής. Μερικά ακόμη χαρακτηριστικά:
Αισθητήρας CCD full frame 5 megapixel
Διαθεσιμότητα 4 φακών ZUICO DIGITAL αρχικά (μικρότερων και ελαφρύτερων των 35 mm)
Σκόπευτρο TTL με αποσπώμενη οθόνη εστίασης
Θύρα USB 2.0 και ΙΕΕΕ 1394 (Firewire)
3-point TTL phase difference AF
Δυνατότητα χειροκίνητης εστίασης μετά το κλείδωμα της AF
3 bulb AF assist lamp
Φωτομέτρηση πολλαπλών σημείων σε 3 ζώνες
Ταχύτητα διαφράγματος από 60 sec ως 1/4000 sec (μέγιστη διάρκεια έκθεσης στο Bulb 8 λεπτά)
Custom delay “Anti-shock” feature (αντίστοιχη του κλειδώματος καθρέφτη σε άλλες SLR)
Δυνατότητα λήψης 3 καρέ (frames) το δευτερόλεπτο ως 12 καρέ
Ευαισθησία ISO 100 ως 800 και επιπλέον 1600 και 3200 με ενεργοποίηση του “ISO BOOST”
Υποδιαιρέσεις στις τιμές «διαφράγματος» 1/3, ½ ή 1 stop
Exposure compensation -5.0 to +5.0 EV
Selectable color space; sRGB or Adobe RGB
Ευρεία περιοχή επιλογών ισορροπίας λευκού  (white balance), 4 προκαθορισμένες επιλογές
Υβριδικός αισθητήρας ισορροπίας λευκού ή χρωματικής ισορροπίας (white balance sensor) (στην εξωτερική επιφάνεια της μηχανής χρησιμοποιώντας  CCD
Δυνατότητα ρύθμισης παραμέτρων της εικόνας (saturation/κορεσμός, sharpness/σαφήνεια, contrast/αντίθεση)
Μείωση του φωτογραφικού θορύβου/κόκκου οφειλόμενου είτε στην αύξηση της ευαισθησίας (ISO noise) είτε στον μεγάλο χρόνο έκθεσης.
RAW format και υποστήριξη raw+jpeg
Δυνατότητα RAW data editing στην μηχανή
Αποθήκευση Flash type I και II με IBM Microdrive και FAT32
Δυνατότητα αναβάθμισης firmware
Οθόνη LCD 1.8’ 134.000 pixels με επικάλυψη κατά των αντανακλάσεων
Οθόνη ελέγχου λειτουργιών με backlight (επίσης με επικάλυψη κατά των αντανακλάσεων)
Θύρα συγχρονισμού για φλας και για σύνδεση με υπολογιστή
Διόρθωση σκίασης (αφαιρεί πιθανό σφάλμα βινιεταρίσματος)
  • Τίτλος
    Φωτογραφική Μηχανή Olympus E-1
  • Τύπος
    Ψηφιακές φωτογραφικές μηχανές
  • Θέμα
    Φωτογραφία
  • Περιγραφή
    Η Olympus E-1 ήταν η πρώτη ψηφιακή μονοοπτική reflex (DSLR digital single lens reflex) με δυνατότητα αλλαγής φακών. Ήταν η μηχανή, που ουσιαστικά οδήγησε την  επαγγελματική φωτογραφία από την κλασική εποχή των 35 mm στην ψηφιακή. 
    Πριν την Ε-1, οι SLR μηχανές χρησιμοποιούσαν μεν ψηφιακό αισθητήρα, αλλά τα υπόλοιπα εξαρτήματα τους προερχόταν από το χώρο των 35mm - που απλά προσαρμοζόταν στο ψηφιακό αισθητήρα. Το πιο σημαντικό εξάρτημα ήταν οι φακοί, που ουσιαστικά ήταν οι ίδιοι των 35 mm. Όμως ο ψηφιακός αισθητήρας είχε διαστάσεις πολύ μικρότερες από την σχηματιζόμενη εικόνα. Αυτό δημιουργούσε προβλήματα καθώς ο αισθητήρας δεν μπορούσε να καλύψει όλη την έκταση της εικόνας -δεν ήταν full frame. Σε αυτό το σημείο επικεντρώνεται η καινοτομία της Olympus: Κατασκεύασε φακούς που σχημάτιζαν εικόνες σχεδόν ίδιου μεγέθους με τον αισθητήρα. Καθώς η εικόνα ήταν αισθητά μικρότερη –είχε περίπου τη μισή διαγώνιο σε σχέση με των 35 mm-, οι νέοι φακοί ήταν μικρότεροι άρα και ελαφρύτεροι, για την ίδια γωνία λήψης. 
    Το επόμενο βήμα ήταν η επικοινωνία των φακών με τη μηχανή και η εκτέλεση εντολών. Όλοι οι χειρισμοί στο σώμα της μηχανής (προγράμματα φωτογράφισης, ζουμ κλπ), καθώς και τα στοιχεία από τον αισθητήρα κατέληγαν στον επεξεργαστή (CPU) της μηχανής.  Για την λήψη φωτογραφίας θα έπρεπε κάποιες εντολές από τον επεξεργαστή της μηχανής να εκτελεστούν από τον φακό. Έτσι, τοποθετήθηκε δεύτερος επεξεργαστής (CPU) στον φακό, που ήταν σε συνεχή επικοινωνία με τον επεξεργαστή του μηχανής. 
    Καθώς η μηχανή είχε σχεδιαστεί για να αλλάζει φακούς, θα έπρεπε ο κάθε νέος φακός να έχει αντίστοιχο επεξεργαστή και να συνδέεται με κατάλληλο τρόπο στη μηχανή ώστε να εξασφαλίζεται η επικοινωνία ανάμεσα στο φακό και στη μηχανή (lens mount). Μέσω της σύνδεσης θα παρεχόταν και η απαραίτητη ηλεκτρική ενέργεια για τη λειτουργία του φακού. 
    Όλα τα παραπάνω οδήγησαν στην πρώτη ψηφιακή SLR με δυνατότητα εναλλαγής φακών. Το καινούριο σύστημα καταγραφής εικόνας, που συνιστούσαν ο αισθητήρας CCD (που είχε ήδη κατασκευάσει η Kodak), οι νέοι μικρότεροι φακοί, οι επεξεργαστές, τα πρωτόκολλα επικοινωνίας και τέλος ο τρόπος σύνδεσης των φακών στη μηχανή, ονομάστηκε τέσσερα τρίτα (4/3) ή "E-System". 
    Ένα επίσης σημαντικό στοιχείο ήταν ότι οι προδιαγραφές ήταν στη διάθεση του κάθε κατασκευαστή που ήθελε να παράγει φακούς, ή μηχανές. Σύντομα κυκλοφόρησαν πολλοί φακοί συμβατοί με το σύστημα 4/3.
    Η Olympus E-1 ήταν η πρώτη με το σύστημα 4/3 ή “E-System” όπως το αναφέρει η Olympus. Τα πλεονεκτήματα ήταν το μικρότερο βάρος, ο μικρότερος όγκος λόγω του νέου συστήματος. Το σώμα κατασκευάστηκε από κράμα μαγνησίου έτσι ώστε να εξασφαλίζει προστασία από την υγρασία, την σκόνη και άλλους περιβαλλοντικούς παράγοντες. Τοποθετήθηκε ειδικός μηχανισμός, ο “SuperSonic Wave Filter” που απομάκρυνε τη σκόνη από τον αισθητήρα σε κάθε ενεργοποίηση της μηχανής. Μερικά ακόμη χαρακτηριστικά:
    Αισθητήρας CCD full frame 5 megapixel
    Διαθεσιμότητα 4 φακών ZUICO DIGITAL αρχικά (μικρότερων και ελαφρύτερων των 35 mm)
    Σκόπευτρο TTL με αποσπώμενη οθόνη εστίασης
    Θύρα USB 2.0 και ΙΕΕΕ 1394 (Firewire)
    3-point TTL phase difference AF
    Δυνατότητα χειροκίνητης εστίασης μετά το κλείδωμα της AF
    3 bulb AF assist lamp
    Φωτομέτρηση πολλαπλών σημείων σε 3 ζώνες
    Ταχύτητα διαφράγματος από 60 sec ως 1/4000 sec (μέγιστη διάρκεια έκθεσης στο Bulb 8 λεπτά)
    Custom delay “Anti-shock” feature (αντίστοιχη του κλειδώματος καθρέφτη σε άλλες SLR)
    Δυνατότητα λήψης 3 καρέ (frames) το δευτερόλεπτο ως 12 καρέ
    Ευαισθησία ISO 100 ως 800 και επιπλέον 1600 και 3200 με ενεργοποίηση του “ISO BOOST”
    Υποδιαιρέσεις στις τιμές «διαφράγματος» 1/3, ½ ή 1 stop
    Exposure compensation -5.0 to +5.0 EV
    Selectable color space; sRGB or Adobe RGB
    Ευρεία περιοχή επιλογών ισορροπίας λευκού  (white balance), 4 προκαθορισμένες επιλογές
    Υβριδικός αισθητήρας ισορροπίας λευκού ή χρωματικής ισορροπίας (white balance sensor) (στην εξωτερική επιφάνεια της μηχανής χρησιμοποιώντας  CCD
    Δυνατότητα ρύθμισης παραμέτρων της εικόνας (saturation/κορεσμός, sharpness/σαφήνεια, contrast/αντίθεση)
    Μείωση του φωτογραφικού θορύβου/κόκκου οφειλόμενου είτε στην αύξηση της ευαισθησίας (ISO noise) είτε στον μεγάλο χρόνο έκθεσης.
    RAW format και υποστήριξη raw+jpeg
    Δυνατότητα RAW data editing στην μηχανή
    Αποθήκευση Flash type I και II με IBM Microdrive και FAT32
    Δυνατότητα αναβάθμισης firmware
    Οθόνη LCD 1.8’ 134.000 pixels με επικάλυψη κατά των αντανακλάσεων
    Οθόνη ελέγχου λειτουργιών με backlight (επίσης με επικάλυψη κατά των αντανακλάσεων)
    Θύρα συγχρονισμού για φλας και για σύνδεση με υπολογιστή
    Διόρθωση σκίασης (αφαιρεί πιθανό σφάλμα βινιεταρίσματος)
  • Δημιουργός
    Olympus
  • Πηγή
  • Εκδότης
    Κέντρο Διάδοσης Επιστημών & Μουσείο Τεχνολογία
  • Ημερομηνία
    2003-03-11
  • Συνεισφέρων
  • Δικαιώματα
    http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/gr/deed.el
  • Σχέση
    Φορτιστής μπαταρίας
  • Μορφή
    Μήκος:0.14 m, Πλάτος:0.08 m, Ύψος:0.10 m, Βάρος:0.66 kgr
  • Γλώσσα
    gre
  • Αναγνωριστικό
  • Εναλλακτικά σχήματα
  • Ψηφιακά Αρχεία