Ηλεκτρονικός Υπολογιστής (Η/Υ) Sinclair PC200

Ο Sinclair PC200 ήταν ένας φθηνός υπολογιστής συμβατός με τους IBM. Κυκλοφόρησε το 1988, την εποχή που στην αγορά κυριαρχούσαν διάφοροι υπολογιστές από διάφορες  εταιρείες όπως Commodore, Atari, Amiga και φυσικά IBM. Κάθε εταιρεία είχε τα δικά της προγράμματα όμως φαινόταν ότι θα κυριαρχούσε η IBM. Πολλοί προγραμματιστές εργαζόταν στην ανάπτυξη νέων προγραμμάτων/εφαρμογών (software) για τους υπολογιστές IBM ή /και προσάρμοζαν τα αντίστοιχα προγράμματα των άλλων εταιριών. Η δυνατότητα χρήσης αυτών των προγραμμάτων -που συνήθως ήταν και πιο φθηνά- στον Sinclair PC200, καθώς ήταν IBM συμβατός, ήταν το δυνατό του σημείο. Ένας αυθεντικός IBM είχε περίπου τριπλάσια τιμή.
Φαίνεται ότι ο Sinclair PC200 ήταν το αποτέλεσμα της συνεργασίας της Amstrad με τη  Sinclair (που είχε αλλάξει τα δεδομένα στην ιστορία των υπολογιστών με τον spectrum) -καθώς η Amstrad είχε αγοράσει την Sinclair το 1985. Ο ίδιος υπολογιστής κυκλοφόρησε κυρίως στην Αμερική σε λευκό χρώμα με το όνομα Amstrad PC20.
Χρησιμοποιούσε τον επεξεργαστή 8086 στα 8MHz, (φαίνεται ότι ο υπολογιστής της συλλογής έχει τον Amstrad 40109 8833 B),  είχε τη δυνατότητα χρήσης του συν-επεξεργαστή (co-processor) 8087. Είχε εσωτερική μνήμη 512 KB RAM. Το λειτουργικό σύστημα ήταν το MS-DOS 3.3 και το γραφικό περιβάλλον GEM (Graphic Environment Manager). Το GEM είχε αναπτυχθεί από την Digital Research το 1985 και χρησιμοποιήθηκε στη σειρά Atari ST – αυτός είναι ο λόγος που το PC200 θυμίζει το Atari ST. Η βασική έκδοση διέθετε τέσσερα παιχνίδια και το Sinclair organizer.
Η αρχική μικρή οθόνη του προηγούμενου Amstrad PPC 512 έχει αντικατασταθεί από RF Modulator που επιτρέπει τη σύνδεση του με την οικιακή τηλεόραση. Μπορούσε όμως να συνδεθεί με μονοχρωματική οθόνη όπως το MM12 (με πράσινο χρώμα) ή και με έγχρωμη οθόνη χάρη στο περιβάλλον CGA (Color Graphics Adapter) των τεσσάρων χρωμάτων. Ακριβώς στο κέντρο της συσκευής, πάνω από το πληκτρολόγιο, υπάρχουν δύο θύρες ISA για σύνδεση με διάφορες κάρτες αλλά είναι δύσχρηστες λόγω της θέσης τους.
Διέθετε floppy disk drive 3,5’’, ηχεία, μπορούσε να συνδεθεί με το ποντίκι Amstrad και με αναλογικό joystick, με επιπλέον floppy disk drives (με κατάλληλη καλωδίωση) ή/και με εκτυπωτή.
Οι περιορισμένες δυνατότητες των γραφικών του καθώς και η έλλειψη σκληρού δίσκου ήταν οι βασικές αιτίες που δεν είχε εμπορική απήχηση. Σε κάθε περίπτωση ήταν μία ευκαιρία για την εξοικείωση με τους υπολογιστές IBM και του αντίστοιχου περιβάλλοντος, την “είσοδο στον κόσμο των PC”, σε πολύ χαμηλή τιμή.