Κινητό τηλέφωνο Nokia 3410

Στις 12 Μαρτίου του 2002 ανακοινώθηκε το 3410 και κυκλοφόρησε το ίδιο έτος ως διάδοχος του πολύ επιτυχημένου 3310.
Το τηλέφωνο κυκλοφόρησε σε πολλές χώρες, όχι όμως στην Ασία. Ο λόγος είναι ότι στο όνομα του μοντέλου περιλαμβάνεται το νούμερο 4 που στις Ασιατικές γλώσσες γράφεται και προφέρεται σχεδόν παρόμοια με το ιδεόγραμμα /λέξη που σημαίνει «θάνατος» - η περίφημη «τετραφοβία» (tetraphobia). Στις συγκεκριμένες χώρες κυκλοφόρησε το 3350 που είναι πανομοιότυπο με το 3410.
Ήταν το πρώτο dual band/tri mode τηλέφωνο ή GAIT (GSM ANSI Interoperability Team). Επίσης ήταν το πρώτο Java κινητό της Nokia, και ένα από τα πρώτα κινητά που μπορούσαν να συνδεθούν στο διαδίκτυο και διέθεταν 3D γραφικά.
Η σύνδεση στο διαδίκτυο επιτυγχανόταν μέσω τηλεφωνικής σύνδεσης της υπηρεσίας μεταγωγής δεδομένων που υποστηρίζεται από τους παρόχους δικτύου (CSD -based WAP). Το 3410 μπορούσε να συνδεθεί με ιστότοπους συμβατούς με WAP, να κάνει λήψη παιχνιδιών Java, ήχων κλήσης και εικόνων και να έχει πρόσβαση στο Nokia Club.
 Ήταν ένα από τα πρώτα κινητά εκτός Ιαπωνίας που διέθετε 3D γραφικά. Μάλιστα χρησιμοποιούσε στοιχεία από το API OpenGL ES 1.0 που ανακοινώθηκε την επόμενη χρονιά. Η επεξεργασία γινόταν με τη βοήθεια του επεξεργαστή της συσκευής , του  MAD2WDI C GMS της Texas Instruments που όμως οι δυνατότητες του στα 10 MHz ήταν πολύ περιορισμένες. Το ίδιο περιορισμένες ήταν και οι δυνατότητες της οθόνης (μονοχρωματική, ανάλυση 96 x 65). Έτσι, τα 3D γραφικά εμφανιζόταν σε τρεις μόνο εφαρμογές: τον 3D δημιουργό (generator) κειμένου, τα 3D screensavers, και το 3D παιχνίδι Munkiki’s Castles.
Γενικά το τηλέφωνο μπορούσε να αλλάζει εμφάνιση χρησιμοποιώντας τα ειδικά καλύμματα για την μπροστινή και πίσω όψη Xpress-On της Nokia. Η οθόνη του 1,4’’, είχε καλύτερη ανάλυση 96x 65 pixels από το προηγούμενο μοντέλο (84 X 48 για το 3310) και όπως αναφέρθηκε μπορούσε να υποστηρίξει 3D screensavers. Διέθετε τα βασικά «εργαλεία» όπως αριθμομηχανή, ρολόι, ξυπνητήρι, χρονόμετρο, 5 παιχνίδια. Το προφίλ  του μπορούσε να εξατομικευτεί, μπορούσε να στείλει μηνύματα κειμένου (SMS) που να περιέχουν κινούμενες εικόνες. Τέλος είχε τη δυνατότητα σύνθεσης ήχου κλήσης όπου τα πλήκτρα αντιστοιχούσαν στις νότες.
Η εσωτερική μνήμη ήταν 180 KB, χωρίς δυνατότητα επέκτασης καθώς δεν είχε θύρα για κάρτα μνήμης. Η μπαταρία ήταν ιόντων λιθίου 825 mAh (BLC-1) ή 900 mAh (BLC-2) -το συγκεκριμένο της συλλογής φέρει τη δεύτερη, με χρόνο αναμονής 55 -260 ώρες και ομιλίας 2 ώρες και 20 λεπτά ως 4 ώρες και 10 λεπτά. Δεν διέθετε -όπως όλα τα κινητά της εποχής- κάμερα ή ηχείο.