Αυτοκινητο Citroen DS

Το Citroen DS ξεχωρίζει για το αεροδυναμικό του σχήμα. Είναι το πρώτο  αυτοκίνητο μαζικής παραγωγής με υδροπνευματική ανάρτηση και δισκόφρενα.  Έχει κίνηση στους μπροστινούς τροχούς, ενώ η μηχανή του βρίσκεται στο μπροστινό και κεντρικό μέρος του. Μάλιστα η σειρά 3 του 1967 διέθετε για πρώτη φορά προβολείς που μπορούν να αλλάζουν κατεύθυνση -όπως στο αυτοκίνητο της συλλογής.
Στα τέλη του 1999, κορυφαίοι σχεδιαστές και τεχνοκράτες ψήφισαν το CITROEN DS ως το κορυφαίο προϊόν του 20ου αιώνα, ανάμεσα στο Boeing 747, στο Macintosh της Apple, στο στυλογράφο Biro και στη σεληνάκατο της NASA. Επίσης την ίδια χρονιά ήρθε τρίτο στην ψηφοφορία για το κορυφαίο αυτοκίνητο του 20ου αιώνα, μετά το Ford T και το Mini.
Παρουσιάστηκε στο Grand Palais του Παρισιού στις 6 Οκτωβρίου 1955. Μέσα στα πρώτα 15 λεπτά έγιναν 749 παραγγελίες και ως το τέλος της μέρας έφτασαν τις 12.000. Ξεφεύγοντας τόσο σχεδιαστικά όσο και κατασκευαστικά από τα συνηθισμένα standards της εποχής, προκάλεσε εξ'αρχής τον θαυμασμό του κοινού. Φάνταζε σαν ένα dream car και όχι σαν ένα αυτοκίνητο μαζικής παραγωγής. Η παραγωγή του συνεχίστηκε μέχρι το 1975 και οδήγησε στην κατασκευή περίπου 1.500.000 αυτοκινήτων. Το όνομα του DS με γαλλική προφορά παραπέμπει στη λέξη "θεά" (deesse). Στην Ελλάδα ήταν γνωστό ως "βάτραχος". Ήταν αντικαταστάση του Traction Avant και παρόλο που η Citroen το σχεδίαζε από το 1938, αναγκάστηκε να διακόψει τις εργασίες μέχρι το 1946 - λόγω του πολέμου. Τότε ο Flaminio Bertoni, σχεδιαστής της εταιρίας αλλά και γλύπτης, παρουσίασε τη μακέτα ενός αυτοκινήτου με έντονες επιρροές από το ζωικό βασίλειο και μάλιστα από τον ιπποπόταμο. Την ίδια εποχή ο Paul Mages, ερευνητής της Citroen, είχε τελειοποιήσει την χρήση των υδραυλικών και υδροπνευματικών συστημάτων όχι μόνο στα φρένα, αλλά και στη λειτουργία του συστήματος διεύθυνσης, του κιβωτίου ταχυτήτων, με αποκορύφωμα την ανάρτηση που αυτόματα διατηρούσε σταθερό ύψος ανεξάρτητα από το φορτίο του αυτοκινήτου (self-levelling suspension) . Όλα αυτά συνδυάστηκαν στο DS με αποτέλεσμα τη δημιουργία ενός αυτοκινήτου με αμάξωμα από πρεσαριστά φύλλα λαμαρίνας συνεδεμένα στο ατσάλινο σασί με αεροδυναμικό συντελεστή 0,31 και το διάσημο υδροπνευματικό σύστημα ανάρτησης, συμπλέκτη, φρένων, κιβωτίου ταχυτήτων και συστήματος διεύθυνσης. Το αποτέλεσμα ήταν η πολύ καλή οδική συμπεριφορά αλλά και η εξαιρετική άνεση κατά τη διάρκεια του ταξιδιού. Το μόνο πρόβλημα ήταν ο κινητήρας των 1911 κ.εκ. που προερχόταν από το Traction Anant που όμως από το 1961 βελτιώθηκε με την αύξηση του κυβισμού (1989 κ. εκ.) και τον επανασχεδιασμό της κυλινδροκεφαλής του. Η τελική ταχύτητα ήταν 140 Km/h.