Αργαλειός

Είναι ο "ιστός" των αρχαίων Ελλήνων και κατασκευάσθηκε με λεπτομέρειες του σκύφου του Chiousi, την λειτουργικότητα των στημόνων του κρατήρα από το Pristicci και τη διάταξη των αγνύθων της ληκύθου της Νέας Υόρκης. Αποτελείται από τους τέσσερις "ιστόποδες" ή "κελέοντες", επάνω στους οποίους είναι στερεωμένο το "αντίον" (το πάνω οριζόντιο κυλινδρικό ξύλο ) από όπου κρέμεται ο "στήμων" (τα νήματα) και ο "καίρος" (το κάτω οριζόντιο κυλινδρικό ξύλο). Για το τέντωμα του στημονιού δένονταν στο κάτω μέρος του οι "αγνύθες" ή "λεαί" (πήλινα, λίθινα ή μολύβδινα υφαντικά βάρη πυραμιδικής κυρίως μορφής). Η εναλλαγή των στημόνων γίνονταν με την βοήθεια του "μίτου" δηλαδή των θηλιών που έφερε ο "κανών", το μικρό οριζόντιο κυλινδρικό ξύλο που τραβούσε η υφάντρα πίσω - μπρος εναλλάξ, ώστε να περνά το "πηνίον" με τη "πηνή" ή "κρόκη" (το κουβάρι με το νήμα που στους σύγχρονους αργαλειούς λέγεται σαΐτα) ανάμεσα στους στήμονες. Η ύφανση γινόταν από κάτω προς τα πάνω και το υφασμένο πανί τυλιγόταν στο "αντίον"