Βυζαντινός Δρόμων

Το Ναυτικό του Βυζαντίου λεγόταν "Βασιλικόν Πλώιμον" και το κυριότερο πλοίο ήταν ο δρόμων, ένα βαρύ πολεμικό σκάφος που αποτελούσε το κατ' εξοχήν σκάφος για την άμυνα της Πρωτεύουσας. Υπήρχαν και τα "θεματικά πλώϊμα" τα οποία ήταν ενισχυμένα με δρόμωνες ελαφρύτερης μορφής και κατασκευής. Οι δρόμωνες του Βασιλικού Πλωίμου ήταν εφοδιασμένοι με τις ειδικές μηχανές για την εκτόξευση "υγρού πυρός" κατά των εχθρών. Η πρώιμη μορφή του δρόμωνα κατάγεται από τις ελληνικές διήρεις, ενώ οι δρόμωνες της μεταγενέστερης περιόδου αποτελούν τους προγόνους των μεσαιωνικών γαλερών και αποτελούσαν εξελιγμένο τύπο. Διέθεταν 100 κουπιά (50 ανά πλευρά) τρεις ιστούς με τετράγωνα και τριγωνικά ιστία, πλήρες κατάστρωμα και υπερυψωμένες κατασκευές, σε πλώρη και πρύμνη, ενισχυμένες με σίφωνες "υγρού πυρός" και καταπέλτες.