Πολυβόλος Καταπέλτης

Μεσαιωνική εξέλιξη των πολυβόλων καταπελτών των αλεξανδρινών και ελληνιστικών χρόνων. Πρόκειται για προσθήκη αυτοματισμού σε ένα ισχυρό ευθύτονο τόξο. Επάνω από το τόξο βρίσκεται θήκη που περιέχει αιχμηρά αλλά απτέρωτα βέλη. Φέρει δύο βέλη σε θέση βολής και, με τη βοήθεια διπλού μοχλού, κινείται παλινδρομικά, οπλίζοντας κάθε φορά τη χορδή του τόξου. Η διατρητική ικανότητα και το δραστικό βεληνεκές (περίπου 100 μέτρα) θυσιάζονται χάριν της ταχυβολίας.