Φασματόμετρο Υπέρυθρου IR-4 Beckman

Ο Arlond Beckman, μετά την επιτυχία του πρώτου πεχάμετρου (1935), που σχεδίασε και κατασκεύασε με την εταιρία του, την National Technical Laboratories, στράφηκε στην παραγωγή και άλλων επιστημονικών οργάνων.
Η ιδέα της καταγραφής του φάσματος απορρόφησης ενός δείγματος για τον καθορισμό της ποιοτικής και ποσοτικής του σύστασης τράβηξε το ενδιαφέρον του. Η περιεκτικότητα σκευασμάτων σε βιταμίνη Α, που απορροφά στο υπεριώδες, ήταν η αφορμή για τον σχεδιασμό και κατασκευή του φασματοφωτόμετρου υπεριώδους, του Spectrophotometer Beckman DU. Το εγχείρημα ήταν μία πρόκληση, καθώς η χρήση λυχνίας που να παράγει υπεριώδες φως και τα οπτικά μέσα για την ανάλυση και την καταγραφή του δεν είχαν ακόμη μελετηθεί. Ο Beckman κατόρθωσε να ξεπεράσει τις δυσκολίες και η επιτυχία του φασματοφωτομέτρου DU άνοιξε νέους δρόμους στις βιοϊατρικές έρευνες.
Την ίδια εποχή, κατά τη διάρκεια του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου, οι Ηνωμένες Πολιτείες χρειαζόταν άμεσα καουτσούκ για την κατασκευή ελαστικών για τα στρατιωτικά τζιπ, αεροπλάνα και τανκ. Όμως, λόγω του πολέμου, δεν υπήρχε πλέον πρόσβαση στο φυσικό καουτσούκ των χωρών της Ασίας. Η μόνη λύση ήταν η σύνθεση τεχνητού καουτσούκ. Οι κυβερνητικοί επιστήμονες θα έπρεπε να γνωρίζουν με ακρίβεια την περιεκτικότητα σε βουτανοδιένιο των αρχικών ουσιών για την σύνθεση του καουτσούκ. Έτσι, οι εκπρόσωποι  της κυβερνητικής υπηρεσίας για το καουτσούκ ( Office of Rubber Reserve), o Robert Brattain της Shell Development Company, ο  R. Bowling Barnes της American Cyanamid και ο Arnold Beckman συναντήθηκαν μυστικά στο Ντιτρόιτ και αποφάσισαν την κατασκευή 100 φασματοφωτομέτρων υπέρυθρης ακτινοβολίας από την εταιρεία του Beckman, με βάση το όργανο που είχε ήδη σχεδιάσει ο Robert Brattain.
Το συνολικό εγχείρημα ήταν απόρρητο και δεν θα έπρεπε να δημοσιευτεί ή να συζητηθεί ο,τιδήποτε σχετικό  ως το τέλος του πολέμου. Το  φασματοφωτόμετρο ήταν το Beckman IR-1 (1942) που η εταιρία παρήγαγε και προώθησε στους κυβερνητικούς επιστήμονες - περίπου 75 όργανα μέχρι το τέλος του πολέμου.
Αν και το IR-1 της Beckman ήταν απόρρητο, το ενδιαφέρον των επιστημόνων σχετικά με την αναλύση δειγμάτων με βάση το φάσμα απορρόφησης τους, οδήγησε άλλες εταιρίες στην κατασκευή φασματοφωτομέτρων. Μετά το τέλος του πολέμου, ο ανταγωνισμός ήταν πολύ μεγάλος. Ο Beckman για μπορέσει να ανταπεξέλθει, επανασχεδίασε το όργανο και παρουσίασε το φασματοφωτόμετρο υπερύθρου Beckman IR-4 (1956) που μπορούσε να λειτουργήσει είτε με μονή, είτε με διπλή δέσμη φωτός. Η διπλή δέσμη έδινε μεγάλο πλεονέκτημα στη συσκευή γιατί γινόταν άμεση αντιπαράθεση ανάμεσα στις μετρούμενες τιμές του δείγματος και της δέσμης αναφοράς  ώστε τα αποτελέσματα να είναι πιο αξιόπιστα και πιο γρήγορα. Το φασματοφωτόμετρο υπερύθρου Beckman IR-4 μαζί με το φασματοφωτόμετρο υπεριώδους οδήγησε στον καθορισμό της σύστασης των διαφόρων μιγμάτων και των χημικών και βιολογικών διεργασιών.