Αυτόματες Πύλες Ναού

Ο Ήρων στο σύγγραμμά του Πνευματικά (Α, ΧΧΧVIΙΙ) περιγράφει ένα μηχανισμό με τον οποίο ανοίγουν και κλείνουν αυτόματα οι πύλες ενός ομοιώματος ναού. Σύμφωνα με την περιγραφή μπροστά από τις πύλες του ναού υπάρχει βωμός. Όταν γίνεται θυσία και ανάβει η φωτιά ανοίγουν οι πύλες χωρίς ανθρώπινη παρέμβαση. Ο μηχανισμός αποτελείται από ένα σταθερό δοχείο που βρίσκεται κάτω από το βωμό, γεμάτο κατά το ήμισυ με νερό, ένα κινητό δοχείο, άδειο, ένα σωλήνα που συνδέει τα δύο δοχεία, τροχαλίες, σχοινιά, βαρίδιο και δύο ξύλινες ράβδους που αποτελούν προέκταση των αξόνων των δύο πυλών. Η αύξηση της θερμοκρασίας στη φωτιά προκαλεί τη διαστολή του αέρα μέσα στο σταθερό δοχείο. Ο αέρας αυτός σπρώχνει το νερό το οποίο μεταφέρεται μέσω του σωλήνα από το σταθερό στο κινητό δοχείο. Με το βάρος του νερού, το δοχείο τραβά τα σχοινιά, που είναι περασμένα στις τροχαλίες και τυλιγμένα στις ξύλινες ράβδους και έτσι οι πύλες του ναού ανοίγουν. Όταν η φωτιά σβήσει, ο αέρας στο σταθερό δοχείο ψύχεται και συστέλλεται. Με τη συστολή του προκαλεί την αναρρόφηση του νερού από το δοχείο. Το νερό, που επιστρέφει στο σταθερό δοχείο, μειώνει το βάρος στο κινούμενο. Έτσι, το κινούμενο δοχείο επανέρχεται στην αρχική του θέση κλείνοντας τις πύλες.