Φορητό Ηλιακό Ρολόι Των Φιλίππων

Ομοίωμα μηχανισμού που χρονολογείται ανάμεσα στο 250 και 350 μ.Χ. Αποτελείται από τρεις δακτυλίους, οι οποίοι μπορούν να περιστραφούν κατά 360 μοίρες. Εκτός από τον υπολογισμό της ώρας, το όργανο προσδιορίζει το αζιμούθιο και το ύψος του ηλίου ή κάποιου άλλου αστέρα.

Το όργανο των Φιλίππων είναι ένα μοναδικό στο είδος του ηλιακό ωρολόγιο. Βρέθηκε κατά την ανασκαφική περίοδο του 1965 βορειοανατολικά του δακτυλίου του Οκταγώνου των Φιλίππων. Αποτελείται από τρεις αρθρωτούς δακτυλίους. Ο εξωτερικός έχει διάμετρο 72,5 χιλ., πάχος 3,8 χιλ., πλάτος 5.0 χιλ., και δε φέρει καμία επιγραφή. Ο μεσαίος δακτύλιος αποτελείται από δύο χωριστούς ημιδακτυλίους, έχει διάμετρο 64,5 χιλ., πάχος 3,6 χιλ., πλάτος 5,0 χιλ. και φέρει επιγραφές με τα ονόματα των μηνών και τεσσάρων πόλεων: Αλεξάνδρεια, Ρόδος, Ρώμη και Ουιέννη.  Ο εσωτερικός δακτύλιος φέρει μία οπή και τις ενδείξεις για τον υπολογισμό της ώρας.
Το χάλκινο φορητό ηλιακό ωρολόγιο των Φιλίππων είναι δύσκολο να ταξινομηθεί σε έναν από τους τρεις τύπους που αναφέρει ο Βιτρούβιος, καθώς παρουσιάζει διαφορές ως προς το σχήμα του: σε αντίθεση με τις επίπεδες πλάκες από τις οποίες αποτελούνταν τα ωρολόγια του Βιτρούβιου, αυτό των Φιλίππων αποτελείται από αρθρωτούς δακτυλίους. Ωστόσο, παρουσιάζει ομοιότητες με τον τύπο "προς τα ιστορούμενα",  καθώς μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε διαφορετικά αλλά συγκεκριμένα γεωγραφικά πλάτη δηλαδή των τεσσάρων πόλεων που αναγράφονται στο μεσαίο δακτύλιο (Αλεξάνδρεια, Ρόδος, Ρώμη και Ουιέννη).
Σχετικά με την χρονολόγηση του αυθεντικού μηχανισμού δεν βοηθούν η θέση εύρεσης, η στρωματογραφία και τα ανασκαφικά δεδομένα. Μία ασφαλής χρονολόγηση μπορεί να υποτεθεί με βάση τη μορφή και το ύφος των γραμμάτων των επιγραφών, τα οποία, σε σύγκριση με σύγχρονα επιγραφικά δεδομένα, οδηγούν στο α΄ μισό του 4ου αιώνα, όταν ιδρύθηκε η βασιλική του Παύλου. Τόπος κατασκευής του θεωρήθηκε από τον ανασκαφέα η Αλεξάνδρεια.