Μονάδα Μνήμης IΒΜ 1625

Μέρος του συστήματος Η/Υ IBM 1620/ΙΙ που λειτούργησε στο ΑΠΘ κατά τη δεκαετία 1960 (βλ. Τ.Μ.Θ. 00246).
Το πρώτο μοντέλο IBM 1620 είχε εσωτερική μνήμη μόνιμης αποθήκευσης με μαγνητικούς πυρήνες που μπορούσε να αποθηκεύσει 20.000 στοιχεία σε 20.000 θέσεις αποθήκευσης. Η μνήμη θα μπορούσε να επεκταθεί και να φτάσει τα 40.000 ή και 60.000 στοιχεία με την προσθήκη μίας μονάδας μνήμης IBM 1623 μοντέλο 1 ή 2 αντίστοιχα. Ο κύκλος μνήμης απαιτούσε χρόνο 20 μs δηλαδή 50 KHz (καθώς 1 Hz = 1/s )
Στο IBM 1620 model 2 η κεντρική μονάδα επεξεργασίας δεν είχε καθόλου στοιχεία μνήμης αλλά όλη η μνήμη ήταν τοποθετημένη στη μονάδα κεντρικής μνήμης IBM 1625 και έφτανε τις 60.000 θέσεις αποθήκευσης. Έτσι η κεντρική μονάδα επεξεργασίας ήταν πιο αποτελεσματική και μπόρεσε να συμπεριλάβει επιπλέον λειτουργίες όπως η εκτέλεση των αριθμητικών πράξεων, η λειτουργία υπολογισμών κινητής υποδιαστολής κλπ. Η νέα μονάδα κεντρικής μνήμης (core storage) IBM 1625 αν και εξωτερικά δεν διέφερε από την προηγούμενη, την IBM 1623, διέθετε πιο γρήγορους μαγνητικούς πυρήνες. Έτσι ο χρόνος των κύκλων μνήμης υποδιπλασιάστηκε στα 10 μs δηλαδή στα 100 KHz. Αν και η ΙΒΜ θα μπορούσε να υποστηρίξει ως 100.000 ψηφία μνήμης στην πραγματικότητα δεν ξεπέρασε ποτέ τα 60.000 ψηφία.