Εκτυπωτής IBM 1443

Ο εκτυπωτής εμφανίστηκε στις 11 Οκτωβρίου 1962 για το σύστημα IBM 1440, ενώ το 1963 ανακοινώθηκε ότι υποστηρίζει το σύστημα IBM 1620 καθώς και τα μεταγενέστερα IBM 1710, IBM 1800 και System/360.
Η τροφοδοσία του χαρτιού είναι συνεχής και δεν δέχεται μεμονωμένες σελίδες.
Μία μεταλλική μπάρα με τα τυπογραφικά ανάγλυφα στοιχεία μπορεί να κινείται μπροστά στο χαρτί. Η μπάρα με τα τυπογραφικά στοιχεία μπορεί να αλλάζει για χρήση διαφορετικών «γραμματοσειρών» και μεγεθών χαρακτήρων. Συνολικά περιείχε 48 τυπογραφικά στοιχεία: 26 για τα γράμματα, 10 για τους αριθμούς και 12 ειδικούς χαρακτήρες. Σε κάθε γραμμή του χαρτιού μπορούν να εκτυπωθούν ως 120 χαρακτήρες, που μπορούσαν να φτάσουν τους 144, χάρη σε μία πρόσθετη εφαρμογή.
Ακριβώς πίσω από την μπάρα με τα τυπογραφικά στοιχεία, υπάρχει μία σειρά με 120 (ή 144) μεταλλικά μαγνητικά σφυράκια ώστε το καθένα να αντιστοιχεί σε μία θέση εκτύπωσης.
Ο εκτυπωτής διαθέτει buffer storage που επικοινωνεί με την κεντρική μονάδα αποθήκευσης (core storage) του συστήματος.
Το κείμενο που θα εκτυπωθεί διαμορφώνεται στον 1620 και οδηγείται στην κεντρική αποθήκευση (core storage) από όπου μεταφέρεται στο buffer του εκτυπωτή. Στα μεταλλικά σφυράκια έρχεται η πληροφορία για τον χαρακτήρα που θα εκτυπώσουν. Η μπάρα με τα τυπογραφικά στοιχεία κινείται ανάμεσα στα σφυράκια και στο χαρτί. Όταν ο κατάλληλος χαρακτήρας τοποθετηθεί μπροστά στο κατάλληλο σφυράκι, το σφυράκι  τον πιέζει στο χαρτί. Τα διαστήματα ανάμεσα στις λέξεις καθορίζονται από την κεντρική κονσόλα του συστήματος 1620. Γενικά οριζόντια αντιστοιχούσαν 10 χαρακτήρες σε μία ίντσα και κάθετα 6 ως 8 γραμμές ανά ίντσα – ο χειριστής μπορούσε χειροκίνητα να ρυθμίσει την απόσταση των γραμμών.
Η ταχύτητα του μοντέλου 1 ήταν από 150 ως 430 γραμμές το λεπτό ενώ του δεύτερου από 240 ως 600 γραμμές το λεπτό. Η ταχύτητα εκτύπωσης καθορίζεται από το πόσο γρήγορα τα τυπογραφικά στοιχεία περνούν μπροστά από τα σφυράκια, επομένως το μέγεθος των χαρακτήρων που χρησιμοποιούνται καθορίζει την ταχύτητα εκτύπωσης.